Realizacja
Premiera: maj 2015Scenariusz, opracowanie muzyczne, reżyseria: Jerzy Zoń
Koncept masek: Spitfire Company
Projekt masek: Joanna Jaśko-Sroka
Scenografia, kostiumy: Joanna Jaśko-Sroka
Ruch, choreografia: Eryk Makohon
Wykonawcy: Karolina Bondaronek, Paulina Lasyk, Grażyna Srebrny-Rosa, Justyna Wójcik, Marta Zoń, Sławek Bendykowski, Bartek Cieniawa, Paweł Monsiel/Krzysztof Tyszko, Michał Orzyłowski
My wydrążeni ludzie
My chochołowi ludzie
Razem się kołyszemy
Głowy napełnia nam słoma.
Nie znaczy nic nasza mowa
Kiedy do siebie szepczemy...
Kształty bez formy, cienie bez barwy
Siła odjęta, gesty bez ruchu.
Eliot Thomas Stearns (przekład: Czesław Miłosz)
Spektakl pokazuje jeden dzień z życia człowieka XXI wieku. Współczesny Everyman, którego życie "zawieszone" jest pomiędzy Domem a Pracą w korporacji "drogę przez życie" identyfikuje z "drogą do pracy".Peregrynacja w poszukiwaniu sensu jawi się jako mozół dnia powszedniego, odarty z duchowości, miłości i piękna.
Świat Peregrinusa, to cywilizacja "cyfrowa" - smutna, przerażająca i groteskowa, z dominującą religią – konsumpcją.
Domem Peregrinusa XXI w. jest witryna sklepu. Mobilny charakter przedstawienia eksponuje perypetie bohatera w różnych kontekstach przestrzeni miejskiej.
Homo Peregrinus to sformatowana jednostka ludzka, odarta z uczuciowości, przewidywalna i pozbawiona indywidualnych cech.
W świecie, gdzie życie tak naturalnie łączy się z życiem, gdzie kwiat nawet w powiewie wiatru łączy się z innymi kwiatami, gdzie łabędź zna wszystkie łabędzie, tylko ludzie budują sobie samotność.
Antoine de Saint-Exupéry
Przedstawienie bez tekstu, z ilustracją muzyczną (kompozycje wielu autorów muzyki filmowej i popularnej, klasyki, rapu i pop).
…I tak się właśnie kończy świat
I tak się właśnie kończy świat
I tak się właśnie kończy świat
Nie hukiem ale skomleniem...
T.S. Eliot (przekład: Czesław Miłosz)
Spektakl prezentowany był w Anglii, Chinach, Chorwacji, we Francji, w Gruzji, Hiszpanii, Iranie, Kanadzie, Korei, na Litwie, w Niemczech, Rosji, Rumunii (nagroda Tony’ego Bulandra dla najlepszego spektaklu ulicznego na Babel Fast w Targoviste 2016), USA, we Włoszech oraz w wielu miastach Polski.
Krytyka
Jerzy Zoń świetnie żongluje konwencjami, łączy elementy groteski z filozoficznym spojrzeniem na problemy współczesnego człowieka i świata. Jednoczesnie bardzo dobrze oddaje dość problematyczny charakter i sytuację każdej postaci. Głowa przepełniona jest dźwiękami. (...) Więc jak zakomunikować to, kim jesteśmy, byśmy choć raz byli dobrze zrozumiani? Obraz, jaki powstaje w widowisku Zonia, wzbudza ambiwalentne uczucia - od śmiechu przez litość po grozę i niechęć."Peregrinus" zdaje się być czarną komedią; humor przeplata się z grozą, groteska z realizmem. To opowieść o lękach, frustracjach i zagubieniu człowieka XXI wieku - podana w niebanalny, metaforyczny sposób. Spektakl wyróżnia wspaniała gra zespołowa i oryginalna myśl reżyserska.
Merwan, Jerzy Zoń już nie boi się klaunów, Portalik24.pl
Ponad dwanaście minut oklaskiwała publiczność dalekiego Archangielska aktorów krakowskiego Teatru KTO, który dwukrotnie przedstawił swój najnowszy spektakl "Peregrinus"
Wacław Krupiński, "Dziennik Polski", 30 VI 2015
Setki osób na Aghmashenebeli Ave w centrum Tbilisi zachwyciło się improwizowanym występem polskiego Teatru KTO, który odbył się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatru 2016.
Nino Alavadze, Agenda.de, Tbilisi